We zien meer en meer...
De wereld is wel een zekere chaos momenteel.
Polariteit viert hoogtij.
We wijzen naar elkaar.
"Jouw schuld, nee jouw schuld"
"Ik weet...maar ik weet het beter"
Betweterijwedstrijden.
Er is nog nooit zo weinig oorlog geweest op de aarde, maar de oorlog in het klein is groter dan ooit, gemener dan ooit en we maken het allemaal persoonlijker dan ooit.
We zijn onverbiddelijk, we oordelen ons suf, we wijzen naar elkaar en laden schuld op schouders...van onszelf en van de ander.
"Het is jouw schuld dat...." (vul maar in)
Maar is de wereld wel zo anders dan hij altijd geweest is?
Zijn we zoveel erger geworden als mensheid?
Ik denk het niet.
Ik denk dat we bewuster zijn van de wereld om ons heen.
Ik denk dat we beter zien.
Dat we scherper zien...en zien in wat voor puinhoop we onszelf gesust hebben.
Neem de #metoo beweging....wisten we dan niet dat er zoveel seksisme was? Wisten we niet dat vrouwen onveilig zijn? Dat zoveel mannen het onveilig maken? Dat er een 'castingcouch' bestaat in de entertainment wereld? Dat vrouwen hun seksualiteit inzetten om hun zit te krijgen? Dat de wereld van de professional op slot wordt gehouden doordat mannen schouder aan schouder staan en geen vrouw doorlaten?
Natúúrlijk wisten we dat!
Natúúrlijk is dat altijd zo geweest!
Wat is er veranderd? WIJ!
In de politiek draait het om macht en machtsspelletjes. Het is een wirwar van de hand boven elkaars hoofd houden, elkaar in het zadel houden.
In het opperbedrijfsleven gaat men altijd al over lijken om rijk en rijker te worden, zullen ze het niet laten elkaar een mes in de rug te steken als ze daar beter van worden.
Al doen ze dat natuurlijk niet met echte lijken of messen, maar keurig op papier. En met een nette stropdas om.
Wisten we dat?
Natúúrlijk wisten we dat!
We bewonderden het zelfs, streefden het massaal na.
Yuppie-dom was het ideaal, een zo duur mogelijk huis, twee auto's en sjieke vakanties. En natuurlijk die dure tas, zonnebril en sneakers.
(helaas voor velen nog steeds het hoogste goed..)
Maar de wereld is aan het veranderen. In de spiriwiri wereld noemen we dat de geboorte van de nieuwe aarde (Eckhart Tolle) , en we zitten zeg maar midden in de heftige weeënstorm.
We zien het begin van de echte diepgaande verandering.
We hebben geen idee waar het naartoe gaat...want het is nieuw.
We hebben geen idee hoe dat er uit zet..want we hebben het nog nooit gezien.
We hebben geen idee hoe dat vorm te geven..maar om Pippi Langkous te parafraseren: we hebben het nog nooit gedaan, dus we kunnen het vast!
We lijken onze ogen eindelijk te hebben geopend.
We worden ons bewust.
We worden bewuster.
Bewust ZIJN.
En dat gaat gepaard met angst.
Diepe, oude, zware angst.
En die angst projecteren we graag op elkaar.
Maar bij open ogen, hoort - onvermijdelijk - een open hart en een open mind.
Het is tijd om écht te kijken naar wat je ziet en echt te zien waar je naar kijkt.
En de angsten die opkomen niet op anderen te projecteren, maar ze aan te kijken, te voelen en er verantwoordelijkheid voor te nemen.
Ze zijn van jouw...deel van jouw proces.
Ga je proces aan!
Naar buiten toe is alleen de liefde belangrijk.
Jij en de ander.
Eéń.
Het bouwen van bruggen.
Contact maken.
Kiezen voor verbinden.
Wat kan ik voor je betekenen?
Wil je me helpen?
Hoe kunnen we samen zijn?
Hoe samen kunnen we zijn?
Ik ben jou en jij bent mij.
Zullen we het mooier maken?
Fijner?
Vriendelijker?
Zachter?
Liever?
Samen....
Veel liefs
Inge
We see more and more...
The world is in a certain chaos today.
Polarity is having its heyday.
We point fingers at eachother.
"It's your fault, no, yours"
"I know...but I know better"
Knowingbettercompetition.
There had never been less wars in the world than nowadays, but the micro wars are bigger than ever, meaner than ever, and we make it more personal than ever.
We are relentless, judge harshly, point at each other, and place the blame on our shoulders..and the shoulders of others.
"It is your fault that....." (fill in the blanks)
But is the world that different from what it always was?
Has mankind become so much worse?
I don't think so.
I think we have grown more aware of the world around us.
I think our vision has improved.
We see more clearly....and we see the mess we lulled ourselves into.
For example, the #metoo movement....didn't we know about seksisme? Didn't we know that woman were unsafe? That so many men made it unsafe? That there was this thing called the castingcouch in entertainment? That woman used their seksuality to get their way? That the professional world is kept locked because men stand shoulder to shoulder to not let woman get in?
Ofcóurse we knew that!
Ofcóurse it has always been that way!
So what has changed?
WE have changed!!
In politics its all about power and powerplay. It's a tangle of having each others backs, keep each other in power, help the others stay in the saddle.
In the mighty corporate world they were always willing to go at any length, stab each other in the back to get richer and more powerful.
Though they of course don't use knives, but white sheets of paper. And in a suit and tie.
Did we know that?
Ofcóurse we did!
We admired it, it was something to aim for, yuppy-dom was the ideal, a fancy house, two cars on the driveway, and posh vacations. And ofcourse the brand handbag , the brand sunspecs and the sneakers.
(still the highest good for many I fear)
But the world is changing. In the spiritual community we call it the birth of the new earth, (Eckhart Tolle) and we are smack dab in the middle of this in a fierce storm of contractions.
We see the beginning of real deep change.
And we have no idea what we are looking at...because it is all new.
We have no idea where it will lead us because it's something we haven't seen before.
We have no idea how to shape this future, but to parafrase Pippi Longstocking: we have never done this, so we probably can do it!
We seemingly finally opened our eyes.
We are getting conscious.
We are getting more conscious.
We ARE..more and more.
And that goes hand in hand with fear.
Deep old heavy fear.
En we tend to project that onto the other.
But with open eyes, comes - inevitably - and open heart and mind.
Its is time to see what you are looking at, and look at what you see.
And to not project the surfacing fears onto others, but face em head on, and take responsibility for them.
They are yours.
They are part of your process.
Do the inner work!!!
Outward all that matters is love.
You and the other.
One.
Build bridges.
Make contact.
Choose connection.
What can I do for you?
Can you help me?
How can we be together?
How together can we be?
I am you and you are me.
Shall we make it more beautiful?
Nicer?
Kinder?
Softer?
Sweeter?
Together....
Much love
Inge
Reactie plaatsen
Reacties