Save this Lady ...nee nee, ikke niet..ik ben geen dame...en er valt ook helemaal niets te redden.
Het is een van hun nummers, een van de vele juweeltjes verstopt als b-kant.
Dit is de b-kant van Desecration Smile.
Het is een sterk door Frusciante beïnvloed nummer, elementen uit zijn solowerk echoën er duidelijk in door...het lijkt eenvoudig en sober, en het speelse ombuigen van normale geluiden in gymnastiek voor je gehoor...het trainen van je luisterspieren.
Das wat muziek zo uitermate geweldig maakt.
Ik hoorde iemand zeggen (was het Frusciante?) dat muziek onzichtbare kunst is..het is niet iets tastbaars. Het bestaat niet zonder de muzikant...het wordt pas echt, als de artiest dat specifieke gevoel omzet in geluid, en de luisteraar het ontvangt.
Magie.
Voor mij klinkt de gitaar in de intro - buiten de verwijzing naar Hendrix - bijna als de elektronische muziek waar hij nu ook bekend van is- als Trickfinger...net als de vervormingen verderop in het nummer....de strakke drums en het warme volle diep-houten geluid van de bas..
Maar het meest opvallende is de harmonieuze zang. John's zang is niet achtergrondzang, en zo lijkt het ook niet gemixt te zijn..het is vol en rond en de harmonie van hun samenzang is klinkt perfect.
Magie.
John, de eeuwige muziekstudent - net als de anderen - en voor het album "By the Way", schijnt John alle zang harmonies van de Beatles eindeloos te hebben bestudeerd, en daarna ook nog die van de Beach Boys. En dat hoor je.
Ze weten hun invloeden wel te kiezen he?
De tekst lijkt te gaan over Anthony's zoektocht naar de heilige graal van de liefde..een voortdurende onrust van woord-tovenarij. Al zijn ervaringen weerkaatsen in zijn communicatie...
Magie.
Dankbaar voor de magie.
<3
Inge
Save this Lady...no no....not me...I aint no lady, nor do I need any saving going on...
It's one of their songs, one of the many many gems hidden as b-sides.
This is the b-side to Desecration Smile.
It is very much a Frusciante influenced piece of music....elements of his solo-work echo in this one....seemingly sober, and the playful bending of normal sounds into something that will bend your ear. Flex your hearingmuscle.
This is what makes music so darn wonderful.
I heard someone say (was it Frusciante?) that its invisible art...its not a tangible thing. Its non existent without the musician...it becomes real, when the artist brings forth that particular feeling into sound, and the listener receives..
Magic.
The guitar in the intro to me - besides the echo of Hendrix- almost sounds like the electronic music he is now also known for - as Trickfinger.
Completed by the distortion later on in the song....the tight drums and the warm full woody sound of the bass.
But what stands out most for me is the singing harmony...John is not singing a mere background vocal and it seems to me it was not mixed as a background vocal...its full, round and present and the harmony is just perfect.
Magic.
John Frusciante is -as all of them are - a perpetual student of music and for the album "By the Way", John is said to have studied all of the harmonies of the Beatles ánd the Beach Boys meticulously, and that pays off.
They sure know how to pick the right influences.
The lyrics seem to be about Anthony's search for his holy grail of love ...an everlasting unrest of word-sorcering.
Everything he experiences reverberated into communication...
Magic.
Greatful for the magic.
<3
Inge
"Struck by the notion that there just might be
A method to the madness that I cannot see
Something for the freedom of a roughed-up soul"
- Save this Lady, Red Hot Chili Peppers
Reactie plaatsen
Reacties